Υποπτεύομαι πως αν ζούσε σήμερα ο Δ. Σολωμός, θα απέρριπτε τον στίχο του που έχω βάλει σαν τίτλο! Μια που αυτός ο «κόσμος» ο … χριστιανικός, ο … ανδροπρεπής, ο… χρηστομαθειακός, δεν υπάρχει πια! Υπάρχουν όμως χιλιάδες παιδιά με κακοποιημένη την παιδικότητά τους. Υπάρχουν επίσης άγνωστος αριθμός παιδόφιλων μέσα στον οποίο δεν αποκλείω να υπάρχουν… ευυπόληπτοι και υπεράνω υποψίας πολίτες, πιθανώς ιερωμένοι, καθώς και βεβαιωμένοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, που βαρύνονται με αυτό το στίγμα του παιδόφιλου!
Ένα αφελές πιθανώς ερώτημα είναι: Πώς έφτασε η κοινωνία μας ως εδώ, μήπως η παιδοφιλία – γνωστή ανά τους αιώνες – γνωρίζει μιαν απεχθή έξαρση, αποτέλεσμα της πολυεπίπεδης κρίσης;
Όμως υπάρχει πληθώρα κι άλλων ερωτημάτων! 1) Η φιλοχρηματία της κοινωνίας μας, είναι προϊόν της πενίας που βιώνουν πολλές οικογένειες; 2) Οι γονείς αμελούν εις ότι αφορά των ενημέρωση των παιδιών τους εις ότι αφορά την γενετήσια αξιοπρέπεια; 3) Αμελούν στην κηδεμονία τους, ένεκεν της πρωτοφανούς κρίσης; 4) Τα αφήνουν «αλιμπερτα» χωρίς να κοστολογούν σαν σημαντικούς τους κάθε λογής κινδύνους που τα παραμονεύουν; 5) ΤΑ διδάσκουν πως το χρήμα δεν είναι το παν; 6) Είναι άξιοι για το ότι τα απόκτησαν , ενώ σε άλλες κοινωνιές θα τους τα παιρναν και θα ανέθεταν τηναγωγή τους στις κρατικές δομές; 6) Οι παιδόφιλοι – σε ορισμένες περιπτώσεις – είναι άξιοι να κατέχουν κάθε λογής και επιπέδου αξίωμα; 6) Γίνεται αντικείμενο της εκπαιδευτικής ύλης η επισήμανση για τους κινδύνους που απειλούν τα παιδιά;
Ατέλειωτο το ερωτηματολόγιο, γι’ αυτό το θέμα. Όμως δεν τελειώσαμε και ας δούμε την άλλη όψη του «νομίσματος»! Σε τι ποσοστό ανέρχονται οι οικογένειες που στερούνται από την εργασία , μέχρι όλα που θα κάλυπτε η ύπαρξή της; Ποια άποψη έχουν πολλοί Έλληνες για την ηθική και ειδικά την σεξουαλική; Τι προέχει για πολλούς γονείς, η αυστηρή επιμέλεια των παιδιών τους, ή η έγνοια πώς να τα θρέψουν; Αυτά κι αυτά αγαπητοί μου, γονείς και μη, μας φτάσανε ως εδώ… Λυπάμαι που το λέω.
Φυσικά το ζήτημα δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά αφορά κι άλλες κοινωνίες, κατ’ εξοχήν αυτές του ευρωενωσιακού νότου! Είδαμε τα σχετικά με τον καρδινάλιο του Βατικανού, που τον τιμώρησε η αγία έδρα για τη… βαρβαρότητα του… Πιστεύω πως στην περίπτωσή του ισχύει το άγαμον των καθολικών ιερωμένων… Ας είναι…
Όμως στα καθ’ ημάς, αυτός ο λεκές (παιδοφιλία) θα μεγαλώνει αντάμα με την κρίση!! Αν και υπάρχει εξ αντικειμένου το ερώτημα: Αφού υπάρχουν οι γυναίκες – αρκετές μάλιστα – γιατί υπάρχει το αίσχος της παιδοφιλίας; Να επαναλάβω πως αυτή η ανωμαλία πάει… χέρι – χέρι με την οικονομική κρίση και θα μεγεθύνεται ανάλογα με αυτήν! «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» όπως βλέπουμε και όπως ομολογείται γενικώς. Ας θυμηθούμε εν προκειμένω το λεχθέν «ενός κακού μύρια έπονται» . Μέχρι να μας πάρει και «Να μας σηκώσει»!!
Αντ. Χαρχαλάκης